Czujniki kontaktronowe i elektroniczne
Czujniki kontaktronowe i elektroniczne to elementy automatyki przemysłowej, przeznaczone do sygnalizowania położenia tłoka w siłownikach pneumatycznych (tzw. bezdotykowa lub bezstykowa sygnalizacja położenia tłoka). Standardowo wykorzystuje się je do sygnalizowania krańcowych położeń tłoków siłowników (spełniają wówczas funkcję tzw. krańcówek), mogą być także stosowane do sygnalizowania położeń pośrednich. Działanie czujników polega na generowaniu sygnału elektrycznego wykorzystywanego jako sygnał wejściowy do pneumatycznych układów automatycznego sterowania lub regulacji. Sygnał elektryczny z czujnika pojawia się w momencie znalezienia się czujnika w obszarze działania pola magnetycznego magnesu zabudowanego w tłoku siłownika pneumatycznego.
Czujniki odznaczają się prostą budową i niezawodnością działania. Czujniki kontaktronowe są uniwersalne ze względu na rodzaj prądu (stały lub przemienny). Elementem generującym sygnał w tych czujnikach jest kontaktron, działający na zasadzie styku zwiernego. Największą zaletą takiego rozwiązania jest niska cena i możliwość dużej obciążalności prądowej. W nowoczesnych układach sterowania stosowane są czujniki elektroniczne o mniejszej obciążalności prądowej, które nie posiadają żadnych elementów stykowych (wykorzystują np. efekt Halla). Dzięki temu czujniki elektroniczne stanowią część układów sterowania (generujących sygnał wejściowy o napięciu 24VDC), gdzie wykorzystywane są sterowniki PLC. Montaż czujników możliwy jest bezpośrednio w kanałku tulei siłownika (kanałek typu T lub C lub trapezowy), a dla siłowników z tuleją okrągłą (także minisiłowników) lub wykonanych na profilu typu „Mickey Mouse” przy pomocy opasek lub specjalnych uchwytów montażowych.